نقش نیروهای مردمی بومی در فعالیت‌های اطلاعاتی و میدانی در دفاع مقدس
کد مقاله : 1187-PAYDARI02 (R2)
نویسندگان
هادی افشردی1، ربیع ترک *2
1وابسته همکار
2دانشگاه امام حسین(ع)
چکیده مقاله
این مقاله در رابطه با نقش نیروهای مردمی و بومی در فعالیت‌های اطلاعاتی و میدانی در دوران دفاع مقدس است. بنابراین، بیان چگونگی به‌کارگیری منابع مردمی بومی در داخل مناطق عملیاتی خودی و تحت کنترل دشمن در جغرافیای جنگ بین ایران و عراق برای کسب اطلاعات در رابطه با شناخت وضعیت نظامی دشمن، ازجمله: مواضع و موانع، استحکامات، نیروی انسانی (ترتیب نیرو و گسترش) و طرح‌های عملیاتی دشمن، که از وظایف واحدهای اطلاعات عملیات سپاه در زمان جنگ تحمیلی بوده است، از موضوعاتی است که در این مقاله به آن ها پرداخته شده است. هدف این مقاله مروری بر عملکرد اطلاعاتی و عملیاتی نیروهای بومی در دفاع مقدس می‌باشد. این مقاله بر اساس نتایج حاصل از گردآوری اسناد موجود، مصاحبه با خبرگان و برگزاری میزگرد با حضور پیشکسوتان دفاع مقدس بوده است و روش این تحقیق هم توصیفی-تحلیلی می‌باشد. نتیجه به‌دست‌آمده در این مقاله نشان داد که در زمانی که رزمندگان اسلام برای شناسایی برخی مناطق عملیاتی و مواضع و عقبه دشمن محدودیت جدی داشتند، با تعامل و ایجاد تشکیلات منسجم نظامی و یا در مواقعی با راه اندازی شبکه جمع‌آوری محلی و پنهان، باعث گشایش کار شده و منشأ انجام عملیات های گسترده ای مانند خیبر و والفجر10 گردیده است. در طول دوران دفاع مقدس، نیروهای مردمی بومی با عناوینی همچون بلدچی و یا راهنما، برای رزمندگان اسلام افراد شناخته شده ای بودند و اکثر مواقع توانسته بودند با آن ها ارتباط برادرانه و عاطفی خوبی برقرار کنند.
کلیدواژه ها
جمع‌آوری، دفاع مقدس، اطلاعات، اخبار، نیروهای مردمی بومی
وضعیت: پذیرفته شده